آمریکا می خواهد آذربایجان در مشتش باشد
رامین فرهودی مدیر اندیشکده ترند در مطلبی برای رسانه های معتبر جمهوری آذربایجان به بررسی روند تیره شدن روابط این کشور با ایالات متحده امریکا پرداخته که در خبرگزاری های آذربایجان انعکاس ویژه ای داشته است. در این مطلب نوشته شده است: تیرگی روابط بین ایالات متحده امریکا و جمهوری آذربایجان ناشی از نگاه خود بزرگ بینانه مسئولان آمریکایی در رابطه با کشورهای جهان و عدم شناخت آنها از تغییر رویکرد جهان نسبت به موضوع قدرت است.
دنیای امروز در تلاش است تا با استفاده درست از قدرت، صلح را در جهان حاکم کند اما قدرت های دارای هژمونی و نفوذ بزرگ جهانی مانند ایالات متحده و اروپا در مقابله با این رویکرد جهانی دچار شوک و به هم ریختگی شده اند.
کودتای نیجر علیه فرانسه و اخراج سفیر آن از این کشور نمونه معاصر این تلاش ها برای رهایی از استعمار اروپا به نمایندگی فرانسه است. اقدامی که سایر کشورهای آفریقایی را به فکر ایستادگی در برابر این استعمارگری پنهان وا داشته است.
مقاومت چین و روسیه علیه سیاست های آمریکا و هم پیمانان اروپایی آن نیز نمونه ای دیگر از این تغییر نگرش هاست.
جمهوری آذربایجان پس از سال ها تلاش برای بازپسگیری اراضی اشغالی قره باغ از ارمنی ها به روش دیپلماتیک، علی رغم وجود قطعنامه های 822، 853، 874 و 884 شورای امنیت سازمان ملل متحد ناچار شد تا اقدام نظامی را برای بازپسگیری اراضی تحت اشغال خود انتخاب کند. اما این امر برای غربی ها ناخوشایند بود.
فرانسه تلاش دارد تا همچنان از حق ارامنه بر قره باغ سخن بگوید و با تجهیز ارمنستان به سلاح جدید جمهوری آذربایجان را تهدید به اقدام نظامی کرده و روند صلح در قفقاز جنوبی را غیرممکن نماید. گرجستان نیز به عنوان کشوری که رئیس جمهوری فرانسوی تبار دارد و در اشغال غیرمستقیم سیاسی فرانسه است حمل این محموله های نظامی را برای فرانسه و ارمنی ها تسهیل می کند.
نمایندگان واشنگتن نیز با سفرهای مختلف به باکو تلاش دارند تا در موضوع ارامنه قره باغ دخالت داشته باشند و در برابر مقاومت دولت آذربایجان در برابر این فشارهای هدفمند اقدام به تمدید اصلاحیه 907 کنگره آمریکا در رابطه با این کشور می گیرند تا از طریق اعمال تحریم بر ضد دولت جمهوری اذربایجان آن را مجبور به کوتاه آمدن از این اراده خود کند.
دولت جمهوری آذربایجان اساس دیپلماسی خارجی خود را بر «همکاری حداکثری، منازعه حداقلی با جهان» بنیان نهاده است اما گویا این روند برای برخی در غرب بد معنا شده است. دولت های فرامنطقه ای گمان می کنند جمهوری آذربایجان در ایجاد روابط با جامعه بین الملل سعی در پوشاندن نقاط ضعف داخلی خود دارد اما غافل از این هستند که این دولت با اتکا به توان داخلی در مسایل مرتبط با منافع ملی امکان عبور از هر بحرانی را داراست.
امریکایی ها علی رغم اعلام دوستی خود با جمهوری آذربایجان طی 30 سال گذشته روابط غیردوستانه زیادی با آن داشته اند که البته این تنها محدود به جمهوری آذربایجان نبوده است.
در طی این 30 سال آمریکا همواره در کنار ایروان بوده است. چرا؟
1- نفوذ لابی ارمنی در ایالات متحده همیشه نکته اتکا رووسای جمهور آمریکا برای کسب رای از جامعه ارمنی ساکن در آنجاست. نفوذ جناح راست مذهبی ایالات متحده در سیاست این کشور که به نوعی روایت ارمنی از مناقشه قره باغ مبنی بر درگیری مذهبی را می‌پذیرد موجب شده تا دولت کنونی نیز به دنبال جلب نظر این گروه و نیز دیاسپورای ارامنه در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو باشد.
2- آمریکا همیشه ارمنستان را به عنوان کشوری مسیحی مورد حمایت قرار داده است و آذربایجان مسلمان را مانعی برای اهداف خود در قفقاز جنوبی دانسته است. ازاین رو همیشه تلاش داشته است تا جای پای خود را برای تاثیر در مسایل داخلی آن بالا ببرد. این امر با تزریق پول به یک رسانه خصوصی که توسط سرویس امنیت داخلی آذربایجان مورد شناسایی و انهدام قرار گرفت قابل اثبات است. اعطای کمک مالی پنج تا 15 هزار دلاری از طریق سفارت این کشور به رسانه هایی که در خصوص مسایل داخلی آذربایجان به تولید گزارش پژوهشی بپردازند نیز از دیگر اقدامات جاسوسی آن در سال جاری میلادی است.
3- آمریکا به وسیله آژانس توسعه بین المللی (USAID)بیش از ۴.۱ میلیون دلار کمک بشردوستانه در 30 سال گذشته به آن چه آوارگان ارمنی می نامد اختصاص داده است اما در طول این مدت مسئولان این آژانس هیچ اقدامی برای کمک به آوارگان آذربایجانی جنگ قره باغ انجام نداده اند.
4- آمریکا با ترس از ایران درصدد ایجاد پایگاه نظامی در ارمنستان توسط دولت پاشینیان است. برگزاری رزمایش مشترک ارمنستان با ناتو برای تهدید ارتش آذربایجان اقدام احمقانه ای بود که واکنش ایران و آذربایجان و ترکیه را در پی داشت.
به تمام اینها کارشکنی اتحادیه اروپا را نیز باید افزود. عدم همکاری این اتحادیه با آذربایجان در موضوع مین روبی از مناطق آزاد شده و ارایه اطلاعات غلط به طرف آذری موجب کند شدن پاکسازی مناطق آزاد شده از خطرات مین های ارمنستان و بازگشت آوارگان آذری به عنوان صاحبان اصلی این منطقه به خانه های اجدادی شان شده است. گزارشگر مجمع پارلمانی شورای اروپا نیز از ملاقات با خانواده‌های قربانی خودداری کرد که این موضوع به عنوان زیر پا گذاشتن ارزش‌های شورای اروپا و بی‌احترامی به حقوق و آزادی‌های بشر تلقی می‌شود. البته این موضوع اصلا تعجب‌آور نیست، زیرا لیزا کریستوفسن، گزارشگر مجمع پارلمانی شورای اروپا صرفاً موضع برخی اعضای شورای اروپا را بازتاب می‌دهد. بسیاری از آنها به ویژه فرانسه به وضوح طرفدار ارمنستان هستند.
آمریکا با همراهی شریک اروپایی اش می خواهد تا آذربایجان کشوری در میان دستان خودش باشد اما غافل از اینکه دست هایی که به روغن نفت آلوده باشند همیشه لزج هستند و نمی توانند چیزی را محکم در میان بگیرند.
برای مطالعه فایل اصلی پی دی اف این مقاله اینجا کلیک کنید.
https://www.xalqcebhesi.az/news/world/160890.html
https://baymedia.az/news/politics/94011.html
https://azreform.info/az/article/1332
https://foto.info.az/siyaset/17401-abs-azrbaycani-ovucunda-gormk-istyir.html
https://lider.com.az/siyaset/2030-abs-azrbaycani-ovucunda-gormk-istyir.html
