نقش اسرائیل در روابط ایران و اوکراین/ پشت‌پرده اخراج سفیر ایران در اوکراین
زهره عرب زاده عضو اندیشه ورزان اندیشکده ترند در یادداشتی برای خبرگزاری دانشجو در خصوص چالش سیاسی میان ایران و اوکراین در روز‌های اخیر اعتقاد داردکه رژیم‌صهیونیستی نقش پررنگی در پشت‌پرده ایجاد تنش سیاسی میان دو کشور ایفا می‌کند.
وی توضیح می‌دهد که پس از شکست‌های متوالی اوکراین در جبهه‌های نبرد شاهد تغییر استراتژی روس‌ها در مقابله با نیرو‌های نظامی اوکراین بوده‌ایم که یکی از بارزترین شاخصه‌های این تغییر استراتژی استفاده گسترده نیرو‌های روس از پهباد‌های ساخت ایران بوده است. پس از عدم موفقیت نیرو‌های اوکراین در مقابله با سلاح ایرانی در میدان نبرد، سیاستمدران این کشور سعی کرده‌اند با تحت فشار قرار دادن ایران در رسانه‌های بین‌المللی از همکاری ایران با روسیه در بخش نظامی جلوگیری به عمل آورند. مقامات سیاسی کیف در آخرین اقدام خود در این راستا، دست به اخراج سفیر ایران در این کشور و ایجاد محدودیت برای کارکنان سفارت ایران زدند. به‌نظر می‌رسد اتخاذ این رویکرد خصمانه از سوی مقامات سیاسی اوکراین با توجه به برخی از موضع‌گیری‌ها که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهد شد از نفوذ سران رژیم‌صهیونیستی و فضا سازی رسانه‌ای تل‌آویو نشات گرفته باشد.
هماهنگی سیاست‌های اوکراین با رژیم صهیونیستی
بر کسی پوشیده نیست که ولادیمیر زلنسکی با کمک لابی‌های صهیونیستی در اوکراین به قدرت رسید و شرط اصلی بقای او در پست ریاست‌جمهوری اوکراین وفاداری به این لابی‌ها است.
حتی برخی از لابی‌های یهودی، شعاری را مطرح کرده بودند مبنی‌بر اینکه از طریق زلنسکی می‌توان کاری کرد تا اوکراین به کشور دوم یهودی‌ها بعد از اسرائیل تبدیل شود.
بخشی از یهودی‌ها امروزه از اینکه بخواهند در سرزمین‌های اشغالی فلسطین زندگی کنند و مدام تحت تهدید باشند خسته شده‌اند و به این فکر می‌باشند تا اگر امکان داشته باشد سرزمین دیگری برای آن‌ها در نظر گرفته شود، و چه جایی بهتر از اوکراین، جایی که در دوره‌ای منشأ پخش شدن آن‌ها در اروپا به شمار می‌آید.
به همین دلیل آن‌ها از زلنسکی حمایت کردند تا در اوکراین به قدرت برسد و کابینه‌ای همسو با آن‌ها تشکیل دهد تا زمینه تاسیس دولت دوم یهودی در جهان و اینبار در اروپا را فراهم گردد.
در واقع به همین دلیل هم است که امروزه زلنسکی شاید تنها مقام سیاسی کشور‌های اروپایی باشد که جسارت انتقاد از اسرائیل را دارد و اسرائیلی‌ها به‌هیچ عنوان درباره انتقادات وی از آن‌ها حتی یک کلمه هم به زبان نمی‌آورند.
بر‌طبق بسیاری از گزارش‌ها، اسرائیلی‌ها چه در زمینه تامین تسلیحات و چه در خصوص اجازه دادن به نیرو‌های زبده خود در جهت همکاری با نیرو‌های اوکراینی چه به صورت مستقیم از طریق حضور در جنگ و یا به صورت غیر مستقیم از طریق آموزش و یا تامین لجستیک نظامی همکاری‌های گسترده‌ای با نیرو‌های نظامی اوکراین داشته است. اما در برخی موارد از ترس اینکه این همکاری با اوکراین موجب عصبانیت روس‌ها شود و در نهایت کرملین دست ایران و نیرو‌های نیابتی آن‌را در سوریه بر‌علیه اسرائیل باز بگذارد، تلاش کرده است برخی تسلیحات مانند سامانه‌های دفاع هوایی اسرائیلی که زلنسکی رسما خواستار تحویل آن به اوکراین بوده است را به کشور تحویل ندهد.
البته برخی گزارش‌ها مبنی بر اینکه بعضی از این سامانه‌ها به‌عنوان سامانه‌های تعدیل شده آمریکایی در اختیار اوکراین می‌باشد نیز منتشر شده و اینکه زلنسکی به ظاهر گِله‌گی می‌کند اسرائیلی‌ها تسلیحاتی در اختیار او قرار نداده‌اند فقط شعار است و ظاهر سازی.
البته آن‌ها به خوبی می‌دانند در صورتی که بنا باشد روسیه از پهباد‌های ایران در جنگ استفاده کند، ایران پهباد‌هایی دارد که توان عبور از همه سامانه‌های دفاعی اسرائیل را دارند و کلا ویژه این سامانه‌ها تولید شده‌اند.
برخی حتی باور دارند که شاید ایران خواسته باشند این پهباد‌ها را در یک جنگ واقعی امتحان کنند.
به هر حال به نظر نمی‌رسد که تصمیم اخیر اوکراین مبنی بر تقلیل سطح روابط با ایران با دستور العمل‌های اسرائیل برای زلنسکی مرتبط نباشد و بسیاری باور دارند که این تصمیم زلنسکی بیش از اینکه بر اساس واقعیت‌های میدانی باشد به دلیل دستور العمل‌هایی است که از طریق اسرائیل و آمریکا به وی القا شده است.
این نکته نباید فراموش شود که اخیرا ایران تلاشی برای میانجی‌گری میان روسیه و اوکراین شروع کرده بود و وزیر خارجه ایران، حسین امیر عبد اللهیان با همین هدف به روسیه سفر کرد و چه کسی است که نداند آمریکایی‌ها به هیچ وجه تمایل ندارند مصالحه دیپلماتیکی میان روسیه و اوکراین برقرار گردد و اسرائیلی‌ها هم تمایل ندارند ایران پرچم دار حل این بحران جهانی باشد.
